Перайсці да зместу

Губерні Фінляндыі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Да 1 студзеня 2010 года Фінляндыя падзялялася на 6 губерняў (фінск.: lääni - ляні шведск.: län).Губерні кіраваліся ўрадам, на чале якога знаходзіўся прызначаўшыся прэзідэнтам краіны губернатар. Максімальны срок, на працягу якога губернатар мог займаць свой пост - 8 гадоў. У 2010 былі цалкам ліквідаваны.

Губерні Фінляндыі з 1997 па 2009
Губерня Сталіца
1 бел.: Паўднёвая Фінляндыя
фінск.: Etelä-Suomen lääntei
шведск.: Södra Finlands länd
бел.: Хямеэнліна
фінск.: Hämeenlina
шведск.: Tavastehus
2 бел.: Заходняя Фінляндыя
фінск.: Länsi-Suomi läänti (Läansi-Suomi)
шведск.: Västra Finlands län
бел.: Турку
фінск.: Turku
шведск.: Äbo
3 бел.: Усходняя Фінляндыя
фінск.: Itä-Suomen läänti
шведск.: Östra Finlands län
бел.: Мікелі
фінск.: Mikkeli
шведск.: S:t Michel
4 бел.: Оўлу
фінск.: Oulum lääni (Oulu)
шведск.: Uleäborgs län
руск.: Оўлу
фінск.: Oulu
шведск.: Uleäborg
5 бел.: Лапландыя
фінск.: Lapin läänti (Lappi)
шведск.: Lapplands län
бел.: Раваніемі
фінск.:
6 бел.: Ахвенанмаа
фінск.: Ahvenanmaan läänti (Ahvenanmaa)
шведск.: Älands län
бел.: Марыехамн
шведск.: Mariehamn
фінск.: Maarianhamina

Перад адміністрацыйнай рэформы 1997 года Фінляндыя падзялялася на 12 губерняў, якія захаваліся з часоў праведзенай Мікалаем I губерняў. Большая частка трынаццатай, Выбаргскай губерні была далучана да СССР пасля Зімняй і Другой сусветнай войн.

Пасля праведзенай у 1831 годзе Мікалаем I рэформыВялікае княства Фінляндскае падзялялася на 8 губеняў:

Губерня Губернскі горад Плошча, тыс. кm² Насельніцтва, тыс. чал., 1905
Аба-Б’ёрнеборгская губерня Аба 22,9 470
Вазаская губерня Ваза / Нікаластайт 38,3 479
Выбаргская губерня Выбарг 31,5 458
Куопіоская губерня Куопіа 35,6 319
Нюландская губерня Гельсінгфорс 11,1 327
Санкт-Міхельская губерня Санкт-Міхель 17,2 192
Тавастгуская губерня Тавастгус 18,0 317
Улеаборгская губерня Улеаборг 157,0 295

У 1918 годзе, неўзабаве пасля абвяшчэння незалежнасці Фінляндыі, Аландскія астравыбылі выдзелены ў асобную губерню, якая атрымала аўтаномны статус у выніку аландскага крызіса ў 1921 годзе.

У 1921 годзе на набытай паводле Тартускага мірнага дагавора тэрыторыі была створана Печангская губерня, але ўжо 1 студзеня яна была ліквідавана і ўключана ў склад губерні Оўлу.

У 1938 годзе паўночная частка губерні оўлу былавыдзелена ў Лапландскую губерню. Пасля таго як большая частка Выбаргскай губерні ўключаючы губернскі горад, адышла да СССР пасля Зімняй і Другой сусветнай войн, на застаўшайся ў Фінляндыі частцы ў 1947 годзе была створана Губерня Кюмі.

У 1960 годзе былі створаны губерні Цэнтральная Фінляндыя (з частак Вазаскай, Міхельскай, Куапійскай губерняў і губерні Хяме) і Паўночная Карэлія (з часткі Куапійскай губерні).

У выніку рэформы 1997 года колькасць губерняў была скарочана да шасці: губерні Уўсімаа, Кюмі і паўднёвая частка губерні Хяме былі аб'яднаны ў губерню Паўднёвая Фінляндыя, губерні Ваза, Турку-Поры, Цэнтральная Фінляндыя і паўночная частка губерні Хяме ў губерню Заходняя Фінляндыя, а губерні Куопіа, Мікелі і Паўночная Карэлія ў губерню Усходняя Фінляндыя.

1 студзеня 2010 года ўсе губерні былі ліквідаваны. але было створана Агенцтва рэгіянальнага кіравання. Таксама захаваўся падзел Фінляндыі на вобласці.